Wat is Carnisme? Carnisme is het onzichtbare geloofssysteem of ideologie, dat mensen conditioneert om (bepaalde) dieren te eten.

Carnisme is in wezen het tegenovergestelde van vegetarisme of veganisme; "carn" betekent "vlees" of "van het vlees" en "isme" duidt op een stelsel van overtuigingen. De meeste mensen zien het eten van dieren als een gegeven in plaats van een keuze. Over de hele wereld in vleesetende culturen denken mensen meestal niet na over waarom ze het vlees van sommige dieren walgelijk vinden en het vlees van andere dieren smakelijk, of waarom ze gewoon dieren eten. Maar wanneer het eten van dieren geen noodzaak is om te overleven, zoals het geval is in het merendeel van de wereld van vandaag, is het een keuze en keuzes komen altijd voort uit overtuigingen. Wij erkennen dat het niet eten van dieren uit een geloofsysteem stamt ; vegetarisme was al eeuwen geleden benoemd. Overeenkomstig, refereren we niet naar vegetarirs als zijnde''planteneters'', omdat we begrijpen dat planten eten een onderliggende ideologie weerspiegelt waarin dieren consumeren als onetisch en ongepast wordt beschouwd. Toch zien we "niet-vegetarirs" nog steeds als "vleeseters", alsof de handeling van het eten van vlees gescheiden is van een geloofsysteem, alsof vegetarirs de enigen waren wiens geloof invloed heeft op wat ze eten. Het feit dat de voorkeur voor bepaalde dieren cultureel is toont aan dat het een geloofsysteem is. Waarom is carnisme dan tot nu toe nog niet benoemd geweest? Een van de redenen is dat het gemakkelijker is om ideologien te herkenen die buiten de mainstream vallen.. Een veel belangrijkere reden is echter dat carnisme een dominante ideologie is, een ideologie die zo wijd verspreid is en vastgeworteld zit zodat zijn principes als normaal worden beschouwd. Zo is het nu eenmaal" in plaats van een set van wijdverbreide opvattingen. Carnisme is ook een gewelddadige, uitbuitende ideologie ; het is georganiseerd rond intensieve, uitgebreide en onnodige geweldplegingen tegen dieren. Zelfs de productie van zogenaamd humaan vlees (en andere dierlijke producten) - een minuscuul percentage van het geproduceerde vlees in de wereld van vandaag - buit dieren uit en gaat vaak gepaard met geweld. . De basis principes van carnisme staan rechtover tegen de waarden van de meerderheid van de mensen die niet voor zo een intense uitbuiting zouden kiezen en het geweld tegen andere levende wezens afkeuren. Carnisme, zoals andere uitbuitende ideologien moet zich onzichtbaar houden (lees niet benoemd) om de deelname van de bevolking te garanderen zonder dewelke het systeem niet staand kan blijven.

Omnivoor, Carnivoor, en Carnist Het werd eerder uitgelegd dat "vleeseter" een onjuiste term is om diegenen die niet vegetarisch zijn te omschrijven . De andere veel gebruikte termen, "omnivoor" en "carnivoor," zijn ook onjuist en deze labels kunnen zelfs schadelijk zijn voor het welzijn van dieren, omdat zij de veronderstelling dat het eten van dieren natuurlijk is, versterken; een van de meest diepgewortelde en sterke mythen gebruikt om carnisme te rechtvaardigen. "Omnivoor" en

www.carnism.com

"carnivoor" zijn termen die de fysiologische aard beschrijven, in plaats van een ideologische keuze: een omnivoor is een dier, menselijk of niet-menselijk, dat zowel plantaardig als dierlijk materiaal kan innemen (en als de mens van nature omnivoor is, wat twijfelachtig is, dan is een vegetarir net zo goed een omnivoor als iemand die dieren eet), en een carnivoor is een dier dat vlees moet innemen om te overleven. Voor de bovengenoemde redenen, is "carnist" de meest geschikte term om mensen die dieren eten te omschrijven. "Carnist" is niet pejoratief bedoeld, het is enkel beschrijvend bedoeld, zoals een kapitalist, boedhist, socialist of rawfoodist diegene beschrijft die handelt in overeenstemming met de leerstellingen van een bepaalde ideologie. Als we een naam hebben voor vegetarirs is het logisch dat er een naam is voor diegenen wiens gedrag juist de omgekeerde ideologie weerspiegelt. "Carnist," echter, verschilt van de eerder genoemde "IST" in die zin dat de meeste carnisten niet beseffen dat ze het zijn, aangezien carnisme onzichtbaar is. Veel mensen zijn in wezen onbedoelde carnisten. De naam 'carnist' kan worden opgevat als beledigend, waarschijnlijk omdat op een bepaald vlak mensen het onnodige slachten en consumeren van dieren beledigend vinden. Gezien de paradox van de carnist is het bijzonder belangrijk dat deze term met voorzichtigheid gebruikt wordt.

Verdedigingen van het carnisme Ideologien zoals carnisme houden zich zelf levend door ons te leren niet te denken of te voelen wanneer men haar principes in de praktijk brengt en n van belangrijkste manieren om dit te doen is door verdedigingsmechanismen te gebruiken die op beide sociale en psychologische niveaus werkzaam zijn. Carnistische verdedigigen verbergen de contradictie tussen onze waarden en ons gedrag, en laten ons toe om uitzonderingen te maken op wat we in normale omstandigheden als ethisch beschouwen. De primaire verdediging van het systeem is zijn onzichtbaarheid en de belangrijkste manier waardoor het onzichtbaar blijft is door zichzelf niet te benoemen: als we het niet benoemen, zullen we het niet zien, als we het niet zien kunnen we er niet over denken, er niet over spreken of het in vraag stellen. Niet enkel is de ideologie onzichtbaar, de slachtoffers van het systeem zijn dat ook: de miljarden dieren die uit het zicht en zo ook uit het publieke bewustzijn blijven, de mensen die in slachthuizen werken (in USA vaak uitgebuite en gebrutaliseerde 'immigranten' in precaire condities), de consument die zijn kansen op ziektes van de gendustrialiseerde wereld verhoogt en die geconditioneerd is om zich los te koppelen van de essentie van zijn gevoelens als het over gaat over het eten van dieren. Maar onzichtbaarheid is slechts de eerste linie van de verdediging in de vestiging van het carnisme; het is onmogelijk om de waarheid volledig te verbergen. Er moet iets tegenover staan wanneer het systeem zich bloot geeft. Van daar af leert het carnisme ons het eten van dieren te rechtvaardigen, en het doet dit door de mythen over vlees (en andere dierlijke producten) als waarheden voor te stellen en de wat ik de drie N's van rechtvaardiging noem te promoten, namelijk: dieren eten is normaal, natuurlijk en noodzakelijk. De drie N' s zijn

www.carnism.com

genstitutionaliseerd. Ze worden omarmd en onderhouden door alle belangrijke maatschappelijke instellingen, van de familie tot de staat- en, misschien niet verrassend, hebben zij in de loop van de geschiedenis beroep gedaan op andere gewelddadige, uitbuitende ideologien (bijv. slavernij, mannelijke dominantie, enz) om zich te rechtvaardigen. Ook verdedigt het Carnisme zichzelf door onze perceptie van vlees en de dieren die we eten te vervormen zodat we ons comfortabel genoeg kunnen voelen om hen te consumeren. We leren bijvoorbeeld om gekweekte dieren als objecten ( we refereren naar een kip als 'iets', eerder dan als 'iemand') en als abstracties te zien, niet in het bezit zijnde van enige persoonlijkheid of individualiteit ( een varken is een varken en alle varkens zijn hetzelfde), en door rigide categorien in onze geest te creren kunnen we zeer verschillende gevoelens en gedragingen hebben ten opzichte van verschillende specin ( rundvlees is heerlijk en hondenvlees walgelijk; runderen zijn om te eten en een hond is onze vriend). Er zijn een aantal andere verdedigingen die de hierboven vermelde overlappen en ondersteunen maar allemaal hebben ze eenzelfde doel: ons inzicht en empathie te blokkeren als het gaat over boerderijdieren en de producten die hun lichamen opleveren. Dankzij een bewustmaking van die verdedigingen zijn we beter beschermd tegen hun invloed en zijn we in staat om buiten het systeem ons eigen opinie te vormen en niet een die vervormd is door de lens van carnisme.

www.carnism.com