Beleggen

Schmull alias Doctor Doom: Armageddon (1)

eleggen in emerging en frontier markets, omdat die tenminste nog groeien. Daarover ging deze column de laatste paar weken. Diederik Schmull wil hier niets van weten. De opkomende landen groeiden dankzij krediet van Europese banken. En geleende groei is schijngroei. Schmull werkte 24 jaar voor Morgan Stanley en zes jaar voor Crdit Suisse, onder meer in de VS en in Londen, waar hij na zijn pensionering bleef wonen. Sindsdien ontpopte hij zich als spreker en columnist tot de enige echte Doctor Doom van de lage landen. In 2010 voorspelde hij al dat de euro het niet zou halen. Nu Spanje en Griekenland de muntunie opnieuw op scherp zetten, haalt hij zijn gelijk. Geef het nog twee jaar, maar de euro gaat onderuit, hoe dan ook. Schmull heeft een eigenzinnig wereldbeeld. Hij ziet geen nieuwe paradigmas, alleen drieduizend jaar geschiedenis. Alle vorige megakredietbubbels liepen leeg via een wereldwijde depressie die tien of twintig jaar duurde. Waarom de onze dan niet? Daarbij hoort hardnekkige deflatie, juist geen hyperinflatie zoals velen verwachten. En daar doe je niets tegen. Japan heeft twintig jaar lang alles geprobeerd om zijn economie te stimuleren. Het hielp gewoon geen zier! De bankencrisis is niet begonnen op het gedereguleerde Wall Street, maar in het verdeelde, niet gereguleerde Europa. Europese banken leenden miljarden aan Griekenland, Itali, Brazili, en aan brakke be-

drijven in die landen. Gevolg: problemen die domweg te groot zijn voor overheden en centrale banken om op te lossen. Een realistische afwaardering van het vastgoed op de Spaanse bankbalansen kost 30 tot 40 procent van de Spaanse economie. De opkomende economien bieden geen soelaas. Iedereen praat over de middenklasse in die landen. Intussen leeft 90 procent van de Chinezen op duizend dollar per jaar. Als het over fopgeld gaat, denken we aan de VS. Gerelateerd aan de omvang van de economie was de Chinese quantitative easing van 2009 drie keer zo groot. De nieuwe wereldleider zal de oude zijn. De VS wordt de grote overwinnaar, in alle opzichten. De Amerikaanse economie is flexibeler, de overheid doortastender. Dankzij fracking en teerzanden zwelgen de VS en Canada opnieuw in olie en gas. Amerika is graanschuur, traditioneel industrieland n kraamkamer van de vernieuwing: Silicon Valley. En de staatsschuld is minder enorm dan hij lijkt. Het netto vermogen van de Amerikanen was eind vorig jaar 58 biljoen dollar, na aftrek van alle publieke en private schulden. En dat na de instorting van de huizenmarkt! Japan heeft zeventien biljoen. Daarna pas komen wij. Voor overheden en centrale banken ziet Schmull maar n uitweg uit dit Armageddon: een terugkeer naar de gouden standaard. Daarover volgende week. Jo R o st amaer